Toerisme wordt gezien als een van de duurzame economische sectoren in de wereld. Suriname heeft geen economie die op toerisme is gestoeld, maar op mining. Suriname heeft ondanks decennialang een ministerie van Toerisme, nog steeds geen toerismecultuur. Dat blijkt al direct wanneer je personeel in de horeca van de Caribische eilanden vergelijkt met die van Suriname. Het personeel van Suriname is over het algemeen niet toerismevriendelijk.
Er is in Suriname een Suriname Tourism Board met een website, maar daarop is niet te lezen wat haar juridische basis is en of ze een private initiatief, een publiek-privaat-partnerschap-initiatief of een overheidswerkarm is. Ook de doelen van deze Board zijn niet duidelijk. Wel heeft deze website enige zeer beknopte informatie over toerismefaciliteiten in Suriname. Ook het management van de Board is onbekend. Bij de optie ‘About us’ is er een listing van een aantal punten in het Engels en het lijkt erop alsof dat de doelen zijn van de Board, maar ze zijn op sommige punten niet als een doel geformuleerd. De informatie op de website is afrocentrisch en wordt Suriname niet gepresenteerd als een divers en multicultureel land. De informatie op de website is binnen een uur uit het hoofd bij elkaar gebracht.
