De Surinaamse schrijfster en uitgeefster Ismene Krishnadath schrijft dat uitgevers in Suriname het altijd moeilijk hebben gevonden hun producten op de Nederlandse boekenmarkt te brengen. Een strenge centralisatie van de boekverkoop beschermt vooral de producten van Nederlandse uitgevers. Boekhandels in Nederland betrekken hun boeken via het Centraal Boekhuis, waar uitgevers tegen een bepaald tarief hun voorraden kunnen plaatsen. Krishnadath geeft aan, dat Surinaamse uitgevers, vaak self-publishers, uiteraard niet beschikken over de middelen om de tarieven van het Centraal Boekhuis te betalen. Ook stelt zij, dat de gemiddelde Surinaamse uitgever geen budget heeft voor de promotie van zijn boeken.
Volgens de schrijfster is er vanuit Nederland, met name in de groep van Surinaamse migranten, altijd belangstelling geweest voor Surinaamse boeken. De boeken bereikten de belangstellenden via familie en vrienden die heen en weer reisden. Ook waren sommige titels te koop in specialistische winkeltjes zoals de Kotomisishop in Rotterdam. Uitgevers in Suriname bieden hun boeken ook via het internet aan. Bij bestellingen worden de boeken gepost. Krishnadath merkt op, dat de financiële afhandeling hierbij vaak omslachtig is. Ook geeft zij aan, dat het tegenwoordig onmogelijk is voor niet-ingezetenen, om een bankrekening te openen in Europa, zonder traceerbare reguliere valuta-inkomsten uit dat gebied.
