Armoede is een wereldwijd probleem en vandaag de dag in Suriname geen uitzondering. Surinamers zijn niet door de wereldcrisis armer geworden, maar door handelingen van de regering. Ze zijn grof gezegd “beroofd geworden door hun eigen mensen, hun eigen landgenoten, de regering”.
Leiders en delen van het maatschappelijk middenveld zijn niets anders dan corrupt. Slechts een klein deel ondervindt de armoede niet zoals dat nu het geval is. Het gaat in deze om de familie en vrienden van de leiders van ons land. Zolang zij goed worden geaccommodeerd is er naar hun inziens wel sprake van ontwikkeling.
